Schadevergoeding bij medische missers.

29 oktober 2009 - In Nederland blijft het een moeizame weg om een schadevergoeding te realiseren voor slachtoffers van medische missers. In buurland België zal het straks eenvoudiger zijn om een vergoeding te realiseren. Daar is deze week het Wetsontwerp op de medische risico's en fouten goedgekeurd.

De ministerraad heeft in tweede lezing een wetsontwerp goedgekeurd betreffende de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg en een wetsontwerp dat het gerechtelijk wetboek hierover aanpast. De ontwerpen volgen het advies van de Raad van State.In de Belgische ziekenhuizen werken zorgverstrekkers van zeer hoog niveau, om mensen te genezen en te verzorgen. Maar af en toe duiken er problemen op: onvoorziene complicaties, medische fouten of ziekenhuisinfecties met soms zware gevolgen voor de patiënt.
En dan begint een lijdensweg: om een vergoeding te realiseren, moet de patiënt een fout kunnen aantonen. Medische expertise en tegenexpertise. De procedure kan jaren duren voor de rechtbank? en de patiënt wordt voor een tweede maal slachtoffer.

De zorgverstrekkers langs hun kant betalen zware verzekeringspremies om hen te beschermen tegen vorderingen inzake verantwoordelijkheid. Soms durven ze zelfs bijzondere medische handelingen niet meer uit te voeren.

In België bestaat er sinds 2007 een onuitvoerbare en controversiële wet. Vandaag kon een akkoord worden bereikt waarin zowel de patiëntenorganisaties, de zorgverstrekkers en de verzekeraars zich kunnen vinden.

De minister ging daarbij uit van het stelsel zoals dat in Frankrijk zijn doeltreffendheid al heeft bewezen. Uiteraard werd het aangepast aan de Belgische context.

Wat betekent de wet concreet?
Het uitgangspunt van het stelsel is dat er een nieuw recht wordt gecreëerd voor de patiënt en zijn entourage: een recht op vergoeding van het medisch risico, ongeacht dus of er een fout is gemaakt of niet, door de zorgverstrekker.

Als er sprake is van een fout, zal de verzekeraar betalen. Als er geen sprake is van een fout, is in een tussenkomst voorzien van een fonds.

Er komt dus een fonds dat wordt gefinancierd door de staat.
Het fonds zal de schade volledig herstellen. De vergoeding is niet onderworpen aan franchises en plafonds. Er is slechts één voorwaarde om een vergoeding te krijgen, namelijk de schade moet een bepaald niveau bereiken:
-permanente invaliditeit van minstens 25%
-tijdelijke invaliditeit gedurende 6 op elkaar volgende maanden (of 6 maanden op een periode van een jaar)
-zeer ernstige stoornissen, ook van economische aard, in de bestaansomstandigheden,
-het overlijden van een patiënt